در سال های اخیر تحقیقاتی در زمینه کاهش سطح گلبرگ فرعی (SLL) آنتن های بازتابنده سهموی برای اهداف نظامی و غیر نظامی صورت گرفته است. در این تحقیقات از روش های مختلف از جمله لبه دادن به آنتن بازتابنده، تغییر امپدانس صفحه در لبه-ها، قرار دادن قرص فلزی در سطح بازتابنده و یا عناصر تشدیدی و غیر تشدید در لبه ها استفاده شده است. در این مقاله تأثیر فاصله کانونی و قطر آنتن بازتابنده سهموی بر کاهش سطح گلبرگ فرعی بررسی شده و بدون استفاده از ساختارهای پیچیده و پر هزینه، با استفاده از بهینه سازی ساختار اصلی آنتن کاهش گلبرگ فرعی محقق شده است. بسته به نیاز به بهره بیشینه، کوچک ترین اندازه و یا کم ترین سطح گلبرگ فرعی طراحی می تواند صورت گیرد. با توجه به هدف کم ترین سطح گلبرگ فرعی، آنتن پیشنهادی در این مقاله دارای فرکانس کاری 5/12 گیگاهرتز، بهره dB 07/39، عمق λ 967/4 (Cm 9/11)، قطر λ 24/39 (Cm 11/94)، فاصله کانونی λ 375/19 (Cm 47/46) و سطح گلبرگ فرعی dB 91/44-و dB 5/43-به ترتیب در صفحات E و H است. این آنتن در فرکانس های 5/6 و 5/18 گیگاهرتز، به ترتیب سطح گلبرگ فرعی 76/30-و 15/47-را داراست.

این آزمایش با هدف بررسی تاثیر هیومی پتاس در افزایش سطح تحمل به شوری گیاه پوششی فیلا (Phyla nodiflora L.) بر اساس ویژگی های مورفوفیزیولوژیک انجام شد. طرح کرت های خردشده در یک آزمایش گلخانه ای با دو عامل به صورت بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. کرت اصلی شامل شوری کلرید سدیم در 5 سطح مختلف (صفر، 4، 8، 12 و 16 دسی­زیمنس بر متر) بود؛ در حالی که، کرت فرعی شامل سه سطح هیومی پتاس (صفر، 500 و 1000 میلی­گرم) بود. نتایج نشان داد، بدون در نظر گرفتن تیمار کودی، وزن تر شاخساره و کیفیت ظاهری در تیمار شوری 16 دسی زیمنس بر متر در مقایسه با گیاهان شاهد به ترتیب کاهش معنی دار 02/19 و 34/24% نشان دادند. دیگر ویژگی مثبت گیاه فیلا در تنش شوری 16 دسی زیمنس بر متر، وضعیت به نسبت مطلوب رنگدانه های گیاهی بود. افزون بر این، کیفیت ظاهری همبستگی قوی و مثبتی با طول شاخساره، وزن تر و خشک شاخساره و وزن تر ریشه نشان داد. به طور کلی نتایج بیانگر آن بود که فیلا در زمان تنش شوری از ویژگی های رشدی خود کاسته است. بدین ترتیب از کیفیت ظاهری در شوری بالا تا حدودی کاسته شد؛ اما در عوض سبزینگی فیلا در شرایط تنش حفظ شد. بر اساس نتایج وزن تر و خشک شاخساره و ریشه، محتوای نسبی آب (RWC) برگ و کیفیت ظاهری گیاه فیلا تا سطح شوری 8 دسی زیمنس بر متر از وضعیت مطلوبی برخودار بود و نیازی به استفاده از تیمار هیومی­پتاس تا این سطح از تنش وجود ندارد. در سطوح شوری بالا (12 و 16 دسی زیمنس بر متر)، ویژگی های مورفوفیزیولوژیک فیلا کاهش یافت. در نتیجه در سطح شوری بالا برای بهبود وضعیت کلی گیاه، کاربرد هیومی پتاس پیشنهاد می شود. به طوری که، هیومی پتاس 500 میلی گرم بر لیتر سبب افزایش طول شاخساره، تعداد شاخساره جانبی و RWC در سطح شوری 16 دسی زیمنس بر متر شد. افزون بر آن، 1000 میلی گرم بر لیتر هیومی پتاس، سبب بهبود رنگدانه های گیاهی در تیمار شوری 12 دسی زیمنس بر متر گردید.

در این پژوهش، شرایط بهینه استخراج آنتوسیانین های گلبرگ زعفران بوسیله حلال اتانول اسیدی تعیین شد. متغیرهای مستقل شامل نسبت حلال به نمونه (20 تا 80 میلی لیتر حلال بر گرم نمونه)، درصد اتانول (75 تا 25 درصد)، دما (25 تا 45 درجه سانتی گراد) و زمان استخراج (8 تا 24 ساعت) بودند. روش سطح پاسخ جهت تعیین شرایط بهینه استخراج با هدف بالاترین میزان آنتوسیانین (بر مبنای سیانیدین تری گلیکوزید) مورد استفاده قرار گرفت. آزمون ها بر مبنای طرح باکس بنکن و چهار متغیر مستقل طراحی شدند. ضرایب واریانس به دست آمده نشان داد که اثر دما بر میزان آنتوسیانین استخراج شده نسبت به دیگر عوامل در سطح اطمینان 95 درصد شاخص تر بود. نسبت 20 میلی گرم بر لیترحلال به نمونه، اتانول 25.02 درصد، دمای 25.8 درجه سانتی گراد و زمان استخراج 24ساعت به عنوان شرایط بهینه استخراج تعیین شدند. در شرایط بهینه، مقدار 1609.11 میلی گرم آنتوسیانین به ازای هر لیتر عصاره گلبرگ زعفران استحصال شد. معادله درجه دوم کاسته شده بیانگر اثر مستقل متغیرهای فرآیند در استخراج آنتوسیانین از عصاره گلبرگ زعفران بود.

کاهش گلبرگ های فرعی ساختارهای آنتن ها همواره به عنوان یک هدف عمده در طراحی آنتن مطرح است. در این مقاله روشی جدید برای کاهش گلبرگ های فرعی الگو تشعشعی یک آنتن آرایه فاز با وزن دهی یکنواخت ارائه شده است. دراین روش به کمک اصلاح وزن المان های آرایه و یا با اضافه نمودن المان های اضافی همانند تکنیک SLC می توان به الگوی با گلبرگ های فرعی کوچک دست یافت. در این روش می توان با توجه به ضرورت طراحی مقدار SLL را تا -10 dB در گلبرگ فرعی اول کاهش داد به گونه ای که پهنای بیم اصلی کمتر از 3% تغییر کند و مقدار بهره نیز تغییرات ناچیز و قابل قبولی داشته باشد. از آنجایی که در عمل و با توجه به کاربرد از وزن دهی های غیریکنواخت نیز استفاده می شود، لذا روشی جدید نیز برای کاهش گلبرگ های فرعی الگو تشعشعی یک آنتن آرایه فاز که از وزن دهی تیلور استفاده می کند، ارائه شده است. در این روش با استفاده از نتایج بدست آمده از روش وزن دهی یکنواخت بردار وزن المان های آرایه بگونه ای اصلاح خواهد شد که در الگو منتجه کاهش گلبرگ های فرعی محسوس باشد. در این روش می توان با توجه به ضرورت طراحی مقدار SLL را تا -10 dB نسبت به وزن دهی تیلور اولیه کاهش داد به گونه ای که پهنای بیم اصلی در حدود 1% الی 2% تغییرکند و مقدار بهره آرایه نیز تغییرات ناچیز و قابل قبولی داشته باشد. از آنجایی که در آنتن های آرایه فاز می توان بیم اصلی را به صورت الکترونیکی و با اعمال فاز مناسب در زاویه دلخواه قرار داد، کارایی این روش در حالت اسکن الگو، در هر دو حالت نیز بررسی شده است.

در این مقاله به بیان کنترل سطح گلبرگ کناری آنتن موج نشتی متناوب دندانه ای فلزی توسط امپدانس سطحی آن خواهیم پرداخت. آنتن های موج نشتی دارای قابلیت چرخش پرتو توسط اسکن فرکانسی و همچنین چرخش پرتو در فرکانس ثابت توسط کنترل امپدانس سطحی هستند. از آنجایی که سطح گلبرگ کناری این نوع از آنتن ها در مقایسه با آنتن های دیگر دارای کیفیت بدتری است و اگر مدهای بعدی هم تحریک شود این موضوع تشدید می گردد، بنابراین باید بتوان سطح گلبرگ کناری را تا حد امکان پایین آورد. نتیجه کنترل سطح گلبرگ کناری در این مقاله رسیدن به میزان SLL کمتر از dB18 در شبیه سازی و کمتر از dB16 در اندازه گیری آنتن ساخته شده در فرکانس GHz10 است.

کاهش گلبرگ های فرعی آنتن همواره به عنوان هدفی مهم در طراحی مطرح است. در این مقاله، روشی جدید برای کاهش گلبرگ های فرعی الگوی تشعشعی آنتن های آرایه فاز با وز دهی یکنواخت و غیر یکنواخت ارایه شده است. در این روش می توان به کمک اصلاح وزن المان های آرایه یا با اضافه کردن چند المان، مانند روش SLC، به الگویی با گلبرگ های فرعی کوچک دست یافت. در آرایه ای با وزن دهی یکنواخت با توجه به ضرورت طراحی می توان مقدار SLL در گلبرگ های فرعی سوم به بعد را تا بیش از -10dB به گونه ای کاهش داد که پهنای گلبرگ اصلی کمتر از %3 تغییر کرده و بهره نیز تغییر ناچیز و قابل قبولی داشته باشد. از آنجا که در کاربردها، از وزن دهی غیریکنواخت نیز استفاده می شود، لذا در اینجا روشی جدید برای کاهش گلبرگ های فرعی در الگوی تشعشعی آنتن های آرایه فاز با وزن دهی تیلور ارایه شده است. در این روش با استفاده از نتایج به دست آمده از حالت وزن دهی یکنواخت، بردار وزن المان های آرایه به گونه ای اصلاح می شود که کاهش گلبرگ های فرعی در الگوی تغییر یافته محسوس باشد. در این روش نیز می توان با توجه به ضرورت طراحی، مقدار SLL را در گلبرگ های فرعی سوم به بعد تا -10dB نسبت به وزن دهی اولیه تیلور کاهش داد، به گونه ای که پهنای گلبرگ اصلی در حدود %1 تا %2 تغییر کرده و بهره آرایه نیز تغییر ناچیز و قابل قبولی داشته باشد. از آنجا که در آنتن های آرایه فاز، موقعیت گلبرگ اصلی را می توان به صورت الکترونیکی و با اعمال فاز مناسب در زاویه ی دلخواه قرار داد، کارایی این روش در چرخش الگو، در هر دو حالت بررسی ونشان داده شده که این روش نسبت به تغییر موقعیت گلبرگ اصلی مقاوم است.

گیاه زعفران از جمله گیاهانی است که از دیرباز در مصارف خوراکی و طب سنتی استفاده می شده و یکی از منابع ارزشمند آنتی اکسیدانی به شمار می رود. اما همچنان اطلاعات کمی در مورد نحوه استخراج ترکیبات آنتی اکسیدانی از بخش های مختلف این گیاه، خصوصا گلبرگ آن موجود است. استخراج به کمک حلال آلی یکی از مهم ترین روش های استحصال ترکیبات ارزشمند از منابع گیاهی است و در مقیاس صنعتی و آزمایشگاهی قابل اجرا می باشد. در این پژوهش از روش سطح پاسخ-طرح باکس بنکن به منظور بررسی تاثیر زمان استخراج (60-200 دقیقه)، دمای استخراج (25-85 درجه سانتی گراد) و درصد اتانول حلال (20-60 درصد) بر راندمان استخراج ترکیبات پلی فنولی، فلاونوئیدی، آنتوسیانینی، میزان فعالیت آنتی اکسیدانی و نیز بهینه سازی فرایند استخراج استفاده گردید. نتایج نشان داد، در صورتی که زمان استخراج 104.29 دقیقه، دمای استخراج 66.31 درجه سانتی گراد و درصد اتانول 58.96 باشد، بیشترین بازده استخراج ترکیبات آنتی اکسیدانی حاصل می گردد. تحت این شرایط میزان ترکیبات پلی فنولی، 1134 (میلی گرم در صد گرم گلبرگ خشک)؛ فلاونوئید، 85.44 (میلی گرم در صد گرم گلبرگ خشک)؛ آنتوسیانین، 3584.13 (میلی گرم در صد گرم گلبرگ خشک)؛ درصد به دام اندازی رادیکال آزاد DPPH،  60.60درصد و توان آنتی اکسیدانی احیای آهن، 3.24 میلی مولار به دست آمد.

روش متداول برای جلوگیری از ورود سیگنال تداخل از طریق گلبرگ های فرعی آنتن رادار به خروجی واحد پردازش سیگنال، استفاده از SLB می باشد. در ساختار کلاسیک SLB، از یک آنتن کمکی استفاده شده است و مبنای تمامی مقالات نیز استفاده از همین یک آنتن کمکی می باشد. در این مقاله، ایده استفاده از چند آنتن مستقل از یکدیگر به عنوان آنتن های کمکی در کاربرد SLB مطرح گردیده و در این راستا یک دسته آشکارساز معرفی شده اند که مبتنی بر پوش حقیقی هستند و پردازنده با به کارگیری منطق های AND، OR و SUM کلیدزنی را با سناریوهای مختلف انجام می دهد. مسئله دیگری که در این مقاله مورد مطالعه قرار گرفته است، منطق عملکردی است که برای تنظیم سطوح آستانه آشکارسازی و انسداد در نظر گرفته شده است. شبیه سازی های کامپیوتری بر بهبود عملکرد سیستم با استفاده از معیار عملکرد جدید و تعدد آنتن های کمکی دلالت دارد.

ظاهرشدن اختلال بر سطح بازتابنده اصلی سبب تغییر الگوی تشعشعی در آنتن های بازتابنده شده و ویژگی های تشعشعی این آنتن را به خصوص در فرکانس های بالا تخریب می کند. روش های متفاوتی برای جبران سازی اثرات نامطلوب اختلال سطح بازتابنده اصلی وجود دارد. در این مقاله، نشان داده می شود که چگونه می توان با استفاده از شکل دهی سطح بازتابنده فرعی اقدام به جبران سازی این اثرات نمود. بر مبنای ریاضیات وردِشی می توان الگوی تشعشعی آنتن بازتابنده را خطی سازی و به صورت ماتریسی بازنویسی کرد. با استفاده از روش تفکیک مقادیر ویژه می توان اقدام به حل مسئله معکوس نموده و نشان داده می شود که برای یک ساختار دوبازتابنده ای، روش ارائه شده با دقت مناسبی قادر به طراحی بازتابنده فرعی مطلوب است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که اگر دامنه اختلال سطح بازتابنده اصلی کمتر از یک چهارم طول موج باشد، الگوریتم ارائه شده با دقت و سرعت قادر به طراحی بازتابنده فرعی مورد نظر است.